NIŠTA SE PROMIJENILO. RUSIJA JE JEDNO, RUSIJA SE BORI

RUSSIA FIGHTS

"Rusija se bori" - zvanični dvodelni film američkog Ministarstva odbrane 1943. godine, Kancelarije specijalnih službi u saradnji sa Službom za komunikacije Američki dokumentarni film o Istočnom frontu, slamanju Nemačke i nepobedivoj Rusiji. Kako se pogled na rat promijenio u proteklih 77 godina nakon izlaska filma koji je snimio i objavio naš saveznik u tom Velikom ratu...

Za ogromnu većinu modernih evropskih političara i istoričara biće veoma korisno da pogledaju film, a našim političarima, istoričarima i nastavnicima visokog obrazovanja biće veoma korisno da osveže pamćenje [1] https://www.youtube .com/watch?...

Dakle, s kim su se sovjetski ljudi borili?

Do juna 1941. godine, u Evropi, na granici sa SSSR-om, Wehrmacht je imao 127 divizija, dvije brigade i jedan puk u tri grupe armija i armiju Norveške. Ove trupe su brojale 2 miliona 812 hiljada ljudi, 37099 topova i minobacača, 3865 tenkova i jurišnih topova. [2] https://mylove.ru/loki320/diar...

Napominjemo da veći broj divizija, uz pravilnu organizaciju, daje primjetnu prednost sa jednakim brojem vojnika, a to je bitno. Ali snaga Njemačke time nije iscrpljena, a naši liberali to "zaboravljaju" spomenuti.

Zajedno s Njemačkom, Finska, Slovačka, Mađarska, Rumunija i Italija spremale su se za ulazak u rat sa SSSR-om.

Finska - 17,5 divizija sa ukupnim brojem od 340 hiljada 600 ljudi, 2047 topova, 86 tenkova i 307 aviona;

Slovačka - 2,5 divizije sa ukupnim brojem od 42 hiljade 500 ljudi, 246 topova, 35 tenkova i 51 avion;

Mađarska - 2,5 divizije sa ukupnim brojem od 44 hiljade 500 ljudi, 200 topova, 160 tenkova i 100 aviona;

Rumunija - 17,5 divizija sa ukupnim brojem od 358 hiljada 100 ljudi, 3255 topova, 60 tenkova i 423 aviona;

Italija - 3 divizije sa ukupnim brojem od 61 hiljadu 900 ljudi, 925 topova, 61 tenk i 83 aviona.

Odnosno, skoro milion ljudi u 42,5 divizija, sa 7.000 topova, 402 tenka i skoro hiljadu aviona. Prosta računica pokazuje da su samo na Istočnom frontu saveznici nacističke osovine, a ispravnije ih je tako nazvati, imali 166 divizija koje su brojale 4 miliona 307 hiljada ljudi sa 42601 artiljerijskim oruđem raznih sistema, kao i kao 4171 tenkova i jurišnih topova i 4846 aviona.

Dakle: 2 miliona 812 hiljada samo u Wehrmachtu i samo 4 miliona 307 hiljada ukupno, uzimajući u obzir snage saveznika.

A šta je imao na zapadnoj granici SSSR-a do 22. juna 1941. godine?

Da, do ljeta 1941., kada je neizbježnost rata postala očigledna, oružane snage Sovjetskog Saveza bile su najveće na svijetu među nacionalnim armijama. Do početka rata sovjetske oružane snage brojale su 5.774.000 vojnika. Naime, u kopnenim snagama bilo je 303 divizije, 16 vazdušno-desantnih i 3 streljačke brigade. Vojske su imale 117.581 artiljerijski sistem, 25.784 tenka i 24.488 aviona.

Čini se da je superiorno? Međutim, sve gore navedene snage Njemačke i njenih saveznika bile su raspoređene u direktnoj zoni od 100 km duž sovjetskih granica. Dok je u zapadnim oblastima Crvena armija imala grupu od 3 miliona ljudi, 57 hiljada topova i minobacača i 14 hiljada tenkova, od kojih je samo 11 hiljada bilo ispravnih, kao i oko 9 hiljada aviona, od kojih je samo 7,5 hiljada bilo ispravnih. .

Štaviše, u neposrednoj blizini granice, Crvena armija nije imala više od 40% ovog broja u više ili manje borbeno spremnom stanju.

Iz navedenog proizilazi da se SSSR borio daleko od same Njemačke. Kao i 1812. godine, ne samo u Francuskoj.

I tako je trajalo gotovo cijeli rat, sve do druge polovine 1944. godine, kada su saveznici Trećeg Rajha pali kao kuća od karata.

Dodajte ovdje, pored direktnih savezničkih zemalja, strane dijelove Wehrmachta, takozvane "nacionalne SS divizije", ukupno 22 dobrovoljačke divizije. Tokom rata u njima je služilo 522.000 dobrovoljaca iz drugih zemalja, uključujući 185.000 Folksdojčea, odnosno „stranih Nijemaca“. Ukupan broj stranih dobrovoljaca bio je 57% (!) Waffen-SS. Hajde da ih navedemo. Ako vas ovo zamara, onda samo procijenite broj linija i geografiju. Zastupljena je cijela Evropa, sa izuzetkom kneževina Luksemburga i Monaka.

Albanija: 21. SS brdska divizija "Skenderbeg" (1. albanska);

Belgija: 27. SS dobrovoljačka grenadirska divizija "Langemarck" (1. flamanska), 28. SS dobrovoljačka pancergrenadirska divizija "Wallonia" (1. valonska), flamanska SS legija;

Bugarska: bugarska protivtenkovska brigada SS trupa (1. bugarska);

Velika Britanija: Arapska legija "Slobodna Arabija", Britanski dobrovoljački korpus, Indijska dobrovoljačka legija SS "Slobodna Indija";

Mađarska: 17. SS korpus, 25. SS grenadirska divizija Hunyadi (1. mađarska), 26. SS grenadirska divizija (2. mađarska), 33. SS konjička divizija (3. mađarska);

Danska: 11. SS dobrovoljačka pancergrenadirska divizija Nordland, 34. dobrovoljačka grenadirska divizija Landstorm Nederland (2. holandska), SS slobodni korpus Danska (1. danska), SS dobrovoljački korpus Schalburg »;

Italijanski ratnici na istočnom frontu - jesen 1942

Italija: 29. SS grenadirska divizija "Italia" (1. italijanska);

Holandija: 11. SS dobrovoljačka pancergrenadirska divizija "Nordland", 23. SS dobrovoljačka motorizovana divizija "Nederland" (1. holandska), 34. dobrovoljačka grenadirska divizija "Landstorm Nederland" (2. holandska), flamanska legija SS;

Norveška: Norveška SS legija, Norveška SS Ski Jaeger bataljon, Norveška SS legija, 11. SS dobrovoljačka pancergrenadirska divizija "Nordland";

Poljska Legija Bijelog orla u Wehrmachtu

Poljska i Čehoslovačka: Goral SS dobrovoljačka legija;

Rumunija: 103. SS puk razarača tenkova (1. rumunski), grenadirski puk SS trupa (2. rumunski);

Rumunski tankeri na periferiji Odese avgust - septembar

Izložba u Staljingradskom muzeju "Sjećanje", koji se nalazi na mjestu zarobljeništva nacističkog maršala Paulusa

Srbija: Srpski SS dobrovoljački korpus;

Letonija: Letonski legionari, Letonska SS dobrovoljačka legija, 6. SS korpus, 15. SS grenadirska divizija (1. letonska), 19. SS grenadirska divizija (2. letonska);

Estonija: 20. SS grenadirska divizija (1. estonska);

Finski vojnici prelaze granicu sa SSSR-om u junu 1941

Finska: Finski SS dobrovoljci, Finski SS dobrovoljački bataljon, 11. SS dobrovoljačka pancergrenadirska divizija "Nordland";

Legiju francuskih dobrovoljaca LVF 1943. predvodio je brigadni general Edgar Puo, koji je odlikovan sa dva Gvozdena krsta za kaznene operacije protiv partizana u Bjelorusiji.

Francuska: francuski SS legionari, 28. SS dobrovoljačka pancergrenadirska divizija "Valonija" (1. Valonija), 33. SS grenadirska divizija "Charlemagne" (1. francuska), legija "Bezen Perrot" (regrutovana od bretonskih nacionalista);

Hrvati su se odlikovali visokim moralom i krajnjom okrutnošću.

Hrvatska: 9. SS brdski korpus, 13. SS brdska divizija "Handžar" (1. hrvatska). 23. SS brdska divizija "Kama" (2. hrvatska);

Zapadna Ukrajina: 14. SS grenadirska divizija "Galicija" (1. ukrajinska).

odvojeno:

Skandinavska 5. SS Panzer divizija "Viking" - Holandija, Danska, Belgija, Norveška;

Balkanska 7. SS dobrovoljačka brdska divizija "Princ Eugen" - Mađarska, Rumunija, Srbija.

24. brdska streljačka (pećinska) divizija SS "Karstjäger" - Čehoslovačka, Srbija, Galicija, Italija;

36. SS grenadirska divizija "Dirlewanger" regrutovana je od kriminalaca iz raznih evropskih zemalja.

Reč je o evropskim dobrovoljcima, ne o regrutaciji, ne o zarobljenicima, ne o dezerterima koji su voljom sudbine bili primorani da zamene službu sa Nemcima za sopstvene živote. O dobrovoljcima koji su se svjesno pridružili SS-u da se bore protiv Rusije.

A to još nisu spomenuli Hiwi, iz njemačkog Hilfswilligera, odnosno "spremni pomoći". To su dobrovoljci koji su u službu ušli direktno u Wehrmacht. Služili su u pomoćnim jedinicama. Ali to ne znači neborbeno. Na primjer, iz Khive su formirane protivavionske posade za Luftwaffe.

Etnički sastav ratnih zarobljenika, koji su do kraja rata završili u našem zarobljeništvu, vrlo elokventno govori o veoma raznolikom nacionalnom sastavu trupa koje se suprotstavljaju Crvenoj armiji. Jednostavna činjenica: bilo je više Danaca, Norvežana, čak i Francuza u zarobljeništvu na istočnom frontu nego što je učestvovalo u otporu nacistima u svojoj domovini.

SPISAK ZEMALJA KOJE SU SE BORILE PROTIV SSSR-a U Drugom svjetskom ratu (Koliko je zemalja učestvovalo u napadu na SSSR 1941), MyLove.Ru

Tokom Drugog svetskog rata, protiv Sovjetskog Saveza, koji je prvobitno imao nešto više od 190 miliona ljudi, borila se zapravo koalicija ujedinjene Evrope pod nacističkom komandom od više od 350 miliona ljudi.

Razmislite o zanimljivoj listi ratnih zarobljenika koji su se predali sovjetskim trupama tokom ratnih godina. Podsjetimo, ratni zarobljenik je onaj koji se borio i zarobljen u vojnoj uniformi s oružjem u rukama [3].

Dakle, Nijemci - 2.389.560, Mađari - 513.767, Rumuni - 187.370, Austrijanci - 156.682, Česi i Slovaci - 69.977, Poljaci - 60.280, Italijani - 48.957, Francuzi - 6 - 187,370 - 23,181 - 23,181. 4.729, Finci - 2.377, Belgijanci - 2.010, Luksemburžani - 1.652, Danci - 457;

Ovu tabelu, prvi put objavljenu u Military Historical Journal [3] 1990. godine, trebali bi prvenstveno proučavati evropski političari.

Ali prikazana tabela ne odražava pravi kvantitativni i nacionalni sastav zatvorenika.

Fotografije sa izložbe. trenutno radi u Muzeju "Sjećanje", smještenom u podrumu robne kuće Staljingrad, u kojem se krajem 1943. godine nalazilo sjedište feldmaršala Paulusa.

Muzej "Sjećanje" u podrumu robne kuće Staljingrad, u kojoj je u zimu 1943. godine bilo sjedište Paulusa

U tabeli nisu navedeni Estonci, Latvijci i Litvanci, koji su imali svoje nacionalne divizije u sastavu nacističkih trupa, ali su se smatrali sovjetskim građanima i zbog toga su odslužili svoje oskudne kazne u logorima GULAG-a, a ne u logorima GUPVI-a. . (GULAG - glavno odjeljenje logora - bavilo se držanjem kriminalaca, a GUPVI - glavno odjeljenje za ratne zarobljenike i internirane - zatvorenike.) U međuvremenu, svi zatvorenici nisu ni ulazili u GUPVI, jer je ovo odjeljenje brojalo samo one koji su ušao u svoje pozadinske logore sa tranzitnih tačaka fronta.[4]

Estonski legionari Wehrmachta borili su se protiv SSSR-a s posebnom žestinom (ookaboo.com)

Od 1943. godine u SSSR-u su počele da se formiraju nacionalne divizije Poljaka, Čeha i Rumuna za borbu protiv Nemaca. A zarobljenici ovih nacionalnosti nisu slani u GUPVI, nego odmah na punktove za takve formacije - borili su se zajedno sa Nemcima, neka se bore protiv njih! Inače, bilo ih je 600 000. Čak je i de Gol poslao 1500 Francuza u svoju vojsku.

Prije početka rata sa SSSR-om, Hitler je apelirao na Evropljane pozivom na krstaški rat protiv boljševizma. Evo kako je na to odgovoreno (podaci za jun-oktobar 1941. koji ne uzimaju u obzir ogromne vojne kontingente Italije, Mađarske, Rumunije i drugih Hitlerovih saveznika). Od španskih dobrovoljaca (18.000 ljudi) u Wehrmachtu je formirana 250. pješadijska divizija. U julu je osoblje položilo zakletvu Hitleru i otišlo na sovjetsko-njemački front.

Tokom septembra-oktobra 1941. od francuskih dobrovoljaca formiran je 638. pešadijski puk (oko 3.000 ljudi). U oktobru je puk upućen u Smolensk, a zatim u Moskvu. Od Belgijanaca u julu 1941. formiran je 373. Valonski bataljon (oko 850 ljudi), prebačen u sastav 97. pješadijske divizije 17. armije Wehrmachta.

Od hrvatskih dobrovoljaca formirana je 369. pješačka pukovnija Wehrmachta i Hrvatska legija u sastavu talijanskih trupa. Otprilike 2.000 Šveđana dobrovoljno se prijavilo za Finsku. Od toga je oko 850 ljudi učestvovalo u borbama kod Hanka, u sastavu švedskog dobrovoljačkog bataljona.

Čak i kada je Njemačka okupirala Poljsku, Gizbert-Studnitsky nije prestao govoriti o potrebi zajedničkog pohoda protiv SSSR-a.

Naši poljski "drugovi" se izdvajaju u saučesništvo sa fašizmom. Neposredno nakon završetka njemačko-poljskog rata, ideju o stvaranju poljske vojske koja bi se borila na strani Njemačke iznio je poljski nacionalista Wladislav Gizbert-Studnitsky. Razvio je projekat za izgradnju poljske 12-15 miliona pro-njemačke države. Gizbert-Studnitsky je predložio plan slanja poljskih trupa na istočni front. Kasnije je ideju o poljsko-njemačkom savezu i poljskoj vojsci od 35.000 ljudi podržala organizacija Mač i plug povezana s Domovskom vojskom.

Provjera dokumenata od strane njemačke i poljske policije. Varšava, 1941

Poljaci u Wehrmachtu na poligonu. Francuska. marta 1944

U prvim mjesecima rata protiv SSSR-a poljski vojnici u fašističkoj vojsci imali su takozvani HiWi status - hiwi (pomoćnici dobrovoljaca). Kasnije je Hitler dao posebnu dozvolu Poljacima da služe u Wehrmachtu. Nakon toga, u odnosu na Poljake, kategorički je zabranjeno korištenje naziva HiWi - Khiwi, jer su ih nacisti tretirali kao punopravne vojnike. Volonter je mogao postati svaki Poljak od 16 do 50 godina, samo je bilo potrebno proći preliminarni ljekarski pregled.

Poljaci su, zajedno sa drugim evropskim narodima, pozvani da stanu "u odbranu zapadne civilizacije od sovjetskog varvarstva". Evo citata iz nacističkog letka na poljskom: „Njemačke oružane snage vode odlučujuću borbu za odbranu Evrope od boljševizma. Svaki pošteni pomoćnik u ovoj borbi biće dobrodošao kao saborac..."

Tekst zakletve poljskih vojnika glasio je: „Zaklinjem se pred Bogom ovom svetom zakletvom da ću u borbi za budućnost Evrope u redovima nemačkog Wehrmachta biti apsolutno poslušan vrhovnom komandantu Adolfu Hitleru, a kao hrabri vojniče spreman sam u svakom trenutku da posvetim svoju snagu da ispunim ovu zakletvu..."

Nevjerovatno je da je čak i najstroži čuvar arijevskog genofonda, Himmler, dozvolio formiranje SS jedinica od Poljaka. Prvi znak je bila Goralska legija Waffen-SS-a. Gorali su etnička grupa unutar poljskog naroda. Godine 1942. nacisti su sazvali Goral komitet u Zakopane. Imenovan je "Goralenführer" Václav Krzeptowski.

On i njegov uži krug obišli su brojne gradove i sela pozivajući ih na borbu protiv najgoreg civilizacijskog neprijatelja - judeoboljševizma. Odlučeno je da se stvori Goralska dobrovoljačka legija Waffen-SS-a, prilagođena za operacije u planinskim područjima. Kržeptovski je uspio okupiti 410 gorštaka. Ali nakon medicinskog pregleda, 300 ljudi je ostalo u SS-u.

Druga poljska SS legija formirana je sredinom jula 1944. Njoj se pridružilo 1.500 dobrovoljaca poljske nacionalnosti. U oktobru je legija bila bazirana u Rzechowu, u decembru blizu Tomaszowa. U januaru 1945. legija je podeljena u dve grupe (1. poručnik Mačnik, 2. poručnik Erling) i poslata da učestvuje u antipartizanskim operacijama u šumama Tuchol. U februaru su obje grupe uništene od strane sovjetske vojske.

Sovjetski i ruski vojskovođa, vojni teoretičar i vojni istoričar, general armije (1989), doktor vojnih nauka i doktor istorijskih nauka Mahmut Ahmetovič Garejev (23.07.1923-25.12.2019.)

Predsednik Akademije vojnih nauka, general armije Mahmut Ahmetovič Garejev dao je sledeću ocenu učešća niza evropskih zemalja u borbi protiv fašizma: „Tokom ratnih godina cela Evropa se borila protiv nas. Tristo pedeset miliona ljudi, bez obzira da li su se borili s oružjem u rukama, ili stajali kod mašine, proizvodeći oružje za Wehrmacht, učinili su jednu uobičajenu stvar.

Praktično se cijela Evropa borila protiv nas i evropski političari su sada svim srcem na istoj strani za koju su se borili njihovi djedovi.[5] https://www.youtube.com/watch?...